Dobry film dla prawdziwych fanów japońskiej mitologii nawiązuje do opowieści o Benkei i Yoshitsune a most w Gojoe łączy tą historię
Benkei i Yoshitsune
Potwory i herosi zazwyczaj stoją po przeciwnych stronach barykady, ale w jednym w tym wypadku było zupełnie inaczej. Dawno temu córka pewnego samuraja o imieniu Benkichi udała się do chramu Nagami i trzy lata później urodziła dziecko. Ludzie powiadali, że była to sprawka goblinów tengu. Chłopiec przyszedł na świat po 13 miesiącach, z pełnym uzębieniem i długimi włosami. Wszyscy zastanawiali się, co z niego wyrośnie.
Legenda głosi, że za młodu Benkei mieszkał z matką na wyspie, daleko od wybrzeża, ponoć ze względu na swój dokuczliwy i gwałtowny charakter. W młodości za towarzyszy zabaw i nauki miał tengu, od których w połowie pochodził. Był ogromnego wzrostu, miał ponad dwa i pół metra wysokości, a jego siła fizyczna mogła się równać sile 100 mężczyzn. Potrafił biegać szybciej niż wiatr.
Do spotkania z Minamoto Yoshitsune (1159-1189) doszło w Kioto, na moście Gojo. Yoshitsune, inny nie mniej słynny wojownik, pochodził z rodu, który padł ofiarą klanu Taira, i tylko dwaj chłopcy z pokonanego rodu zostali oszczędzeni podczas rzezi. Yoshitsune został wysłany do świątyni, tam jego naukę i wychowanie powierzono mnichom. Opowieści głoszą, że wymykał się nocą samotnie w góry, gdzie ćwiczył sztukę szermierki, by kiedyś móc pomścić swój ród. W tych górach szczęśliwym trafem miała też znajdować się kolonia goblinów tengu. Były one najwidoczniej pod wrażeniem determinacji i wytrwałości małego Yoshitsune, bo zdecydowały się mu pomóc. Pod ich kierunkiem, a tengu znane są jako mistrzowie władania mieczem, chłopiec uczył się sztuki walki oraz taktyki, ja przystało na potomka samurajskiego rodu. Tak więc i Benkei, i Yoshitsune od najmłodszych lat doświadczali pomocy ze strony świata nadnaturalnego.
Słynny pojedynek
Od chwili spotkania obaj już nigdy się nie rozstawali. Yoshitsune miał około 16 lat, był świetnie wyszkolony w sztuce walki i właśnie wtedy dotarły do niego opowieści o Benkei. Mówiono, że prowokował on pojedynki, by dowieść swoich umiejętności i przewagi nad przeciwnikami. Znano go też z tego, że kolekcjonował broń pokonanych przeciwników. Związany był z klasztorem buddyjskim na górze Hiei. Przechodząc przez most Gojo, Yoshitsune rozpoznał otoczonego sławą poszukiwacza pojedynków. Początkowo Benkei nie zwrócił uwagi na Yoshitsune, ze względna mizerną w porównaniu ze swoją budową jego ciała, ale starcie było nieuniknione. Szybko więc zagrodził mu drogę. Trening, jaki otrzymał Yoshitsune od tengu, przyniósł rewelacyjne rezultaty. Mniejszy, ale nie mniej zwinny potomek rodu Minamoto uskoczył, wytrącił broń z ręki Benkei i stanął za nim. Rozsierdzony Benkei tarł z całą siłą. I tym razem został rozbrojony i zmuszony do błagania o wybaczenie. Ta porażka zmieniła życie Benkei. Prosił o łaskę młodszego i drobniejszego od siebie przeciwnika, który mu darował życie. Benkei był pod takim wrażeniem honoru i umiejętności młodzieńca, że zaofiarował mu swoją służbę i pomoc w walce przeciw klanowi Taira. Yoshitsune przyjął pomoc i kiedy doszło do bitwy między dwoma rodami w zatoce Dannoura, ród Taira spotkała sroga zemsta i nastąpił ostateczny koniec jego potęgi. Nikt nie ocalał, nawet małoletni cesarz Antoku, z którym opiekunka skoczyła w morskie odmęty.
Zazdrosny brat
W tej bitwie brał udział także Minamoto Yoritomo (1147-1199), starszy brat Yoshitsune. Był wręcz chorobliwie zazdrosny o sławę brata i wielokrotnie próbował go zgładzić. Według niektórych opowieści Yoritomo był obłąkanym tyranem i bratobójcą, inne historie opisują go jako wielkiego polityka i wizjonera, który stworzył system władzy utrzymywany przez wiele pokoleń po jego śmierci. Benkei i Yoshitsune wielokrotnie wymykali się zasadzkom i skrytobójcom wysyłanym przez Yoritomo, ale w końcu któregoś dnia ich szczęście dobiegło końca. Ponoć razem popełnili tradycyjne seppuku. Mówi się, że Benkei zginął w obronie swego pana, a głowa Yoshitsune miała zostać spreparowana w sake i wysłana Yoritomo.